"Jan mówił: „Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach”."
Święty Jan Chrzciciel, nie tylko w ten sposób o sobie mówił, On naprawdę tak o sobie też myślał,z takim wewnętrznym przekonaniem, przeszedł przez doczesne życie.
Był od początku, wyjątkowo napełniony Obecnością Ducha Świętego.Z jednej więc strony, już był bardzo blisko Tego, Którego przyjście dopiero głosił, a z drugiej strony, doświadczał trudnej dla ludzkiej natury przepaści, którą człowiek odczuwa, w obcowaniu ze Świętym Bogiem. Niegodność! Janowi dane było "dźwigać" te doświadczenia odczutego Bóstwa Jezusa od łona matki.Jan reagował bowiem już na sam tembr głosu Maryi i obecność Jezusa, jeszcze ukrytą w łonie.I w tym sensie, Św.Jan mógłby zostać dla nas Patronem wiary, w Jezusa Ukrytego w Tajemnicy Eucharystii. Eucharystyczna zasłona skromnego chleba, mocno przywołuje ten fakt Wcielenia Boga w słaba naturę, poprzez skromną Osobę Maryi.
Jest to jedna z największych Tajemnic naszej wiary, gdzie o Obecności i sprawczości Ducha Świętego, możnaby śmiało powiedzieć, że jest "wysoce stężona".Jan zaś, poprzez wszystko, co czynił za swego życia, wskazywał na Obecność Baranka Bożego. Gdyby Św.Jan miał dziś cokolwiek nam głosić, prawdopodobnie, budziłby nas z letargu ospałej wiary, w Żywą Obecność Jezusa,w Najświętszym Sakramencie.
Tłumaczenie na j.hiszpański :
"John dijo: "No soy lo que crees que soy. Después de mí vendrá Uno a quien no soy digno de desatar las sandalias de mis pies'".
San Juan Bautista, no sólo hablaba de sí mismo de esta manera, sino que realmente pensaba en sí mismo de esta manera también, con esta convicción interior, pasó por su vida mortal.
Por un lado, ya estaba muy cerca de Aquel cuya venida aún tenía que anunciar, y por otro, experimentó el abismo, difícil para la naturaleza humana, que el hombre siente en su relación con el Dios Santo. ¡Incompatibilidad! Juan tuvo que "soportar" esta experiencia de la Divinidad de Jesús desde el vientre de su madre, porque reaccionó al propio timbre de la voz de María y a la presencia de Jesús todavía oculta en el vientre. El velo eucarístico del humilde pan recuerda con fuerza este hecho de la Encarnación de Dios en una naturaleza débil, a través de la humilde Persona de María.
Se trata de uno de los mayores Misterios de nuestra fe, en el que se puede decir que la Presencia y la acción del Espíritu Santo están "muy concentradas", mientras que San Juan, a través de todo lo que hizo en su vida, señaló la Presencia del Cordero de Dios. Si San Juan tuviera que predicarnos algo hoy, probablemente sería para despertarnos del letargo de una fe adormecida en la Presencia Viva de Jesús en el Santísimo Sacramento.
Oj, budziłby! "Gdyby Św.Jan miał dziś cokolwiek nam głosić, prawdopodobnie, budziłby nas z letargu ospałej wiary, w Żywą Obecność Jezusa, w Najświętszym Sakramencie".
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Dlatego bądźmy dla Siebie Głosem z Pustyni, ściskam
Usuń