"Inne wreszcie padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny."
Nawet na żyznej glebie, plon ma prawo być zróżnicowany, a nie taki sam.Nasza różnorodność nie jest i nie powinna być obiektem wzajemnych ataków, porównywań i robieniem sobie wymówek.
Najważniejsze,aby grunt serca pozostawał podatny na przyjmowanie w siebie Bożego Słowa i by wciąż był zdolny i otwarty do przemiany, bo tylko przemiana, jest w stanie wydać jakieś plony.
Ta przypowieść, może stać się dla każdego z nas swego rodzaju formą rachunku sumienia, co pewien czas, weryfikując nasz sposób słuchania Boga.Niekiedy może się to w życiu zmienić i warto wtedy to uchwycić.
Nie mogę słuchać Słowa Bożego dla innych.Ono zawsze jest dla mnie!
Nie mogę słuchać, jednocześnie żyjąc w we wszystkim, co je zagłusza.Nie mogę usłyszeć, jeśli w moim życiu pośpiech nakręca mi wszystko inne.
Naprawdę, każde malutkie z ziaren, choćby pszenicy, posiada także.zarodek.W nas tym zarodkiem jest serce, które jako jedyne, zdolne jest przyjąć Słowo od Samego Stwórcy!
Słowo Boże potrzebuje, czasu, przestrzeni, regularności i otwartości.
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Otros por fin cayeron en tierra fértil y dieron una cosecha, uno cien veces, otro sesenta veces y otro treinta veces".
Incluso en un suelo fértil, el rendimiento tiene derecho a ser variado, no el mismo.Nuestra diversidad no es ni debe ser objeto de ataques mutuos, de comparaciones y de poner excusas.
Lo más importante es que la tierra del corazón siga siendo susceptible de recibir la Palabra de Dios en ella y que siga siendo capaz y esté abierta a la transformación, pues sólo la transformación, es capaz de producir alguna cosecha.
Esta parábola puede convertirse en una especie de examen de conciencia para cada uno de nosotros, de vez en cuando, revisando nuestra manera de escuchar a Dios.A veces las cosas pueden cambiar en la vida y vale la pena captarlo entonces.
No puedo escuchar la palabra de Dios para los demás. ¡Siempre es para mí!
No puedo escuchar mientras vivo en todo lo que lo ahoga.No puedo escuchar si la prisa en mi vida pone todo lo demás de cabeza.
En verdad, cada uno de los granos, incluso el de trigo, tiene también un germen; en nosotros, ese germen es el corazón, que es el único capaz de recibir la Palabra del propio Creador.
La Palabra de Dios necesita, tiempo, espacio, regularidad y apertura.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz