"Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» "
W dziejszej perykopie mamy dziesięcioro teoretycznie nieuleczalnych ludzi, ciężko chorych na trąd.Naznaczonych chorobą społecznie.W takiej grupie jest niemal pewne, że ktoś tam jest liderem, ktoś całe to towarzystwo motywuje, by szukać zdrowia u Jezusa. Ich życiowe nieszczęście, życiowe przekleństwo, stało się możliwością spotkania z Jezusem, a nawet obdarowaniem cudem zdrowia!
Niestety, dla dziewięciu Jezus, a w Jego Osobie Bóg, był tylko chwilowym serwisem obsługowym.Relacje z Jezusem podjął tylko jeden z nich, okazując Mu swą wdzięczność.
Bycie wdzięcznym, niesie w sobie dwa założenia: pierwsze, że doświadczyłem jako człowiek jakiegoś dobrodziejstwa, które na lepsze odmieniło moje życie, a po drugie, że mam świadomość, że wcale mi się to nie należy i tylko z czyjejś dobroci serca to mam.Dotyczyć to będzie zawsze drugiego człowieka i Boga.
Nie wiemy, czy wrócił podziękować lider grupy, czy może zupełnie ktoś najbardziej wciśnięty w nawyk chowania się za grupę.Wiemy, że miał odwagę zerwać jakieś relacje z pozostałymi dziewięcioma.Być może usłyszał, że jest głupcem wracając.Co nam to mówi?
Ani choroba, ani zdrowie, ani żaden nasz stan, może nas wcale nie połączyć z Jezusem, jeśli nie będzie w nas wdzięczności za wszystko.Postawa bycia wdzięcznym Bogu, może niekiedy być nawet egzotyczna w środowisku w którym żyjemy, może nas wyrwać, wysadzić z jakiegoś "autobusika" , na tyle, że zostaniemy kompletnie sami, nikt nas nie wesprze, nikt nie dotrzyma kroku.Dziewięciu "przyjaciół" naszej życiowej niedoli, pójdzie swoją drogą. Ale my, mamy mieć zawsze energię na wdzięczność Jezusowi, bo wcale nam się nic nie należy!
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Y Jesús dijo: '¿No se han limpiado diez? ¿Dónde están los nueve? ¿No se ha encontrado a nadie que vuelva a dar gloria a Dios sino a este extranjero?" "
En la perícopa de hoy, tenemos a diez personas teóricamente incurables, gravemente afligidas por la lepra.Marcadas por la enfermedad socialmente.En tal grupo, es inconfundible que alguien allí es el líder, alguien que motiva a toda esta compañía a buscar la salud de Jesús. La desgracia de su vida, la maldición de la vida, se ha convertido en una oportunidad para encontrarse con Jesús e incluso conceder el milagro de la salud.
Desgraciadamente, para nueve, Jesús, y en su persona Dios, era sólo un servicio temporal. La relación con Jesús fue asumida por uno solo de ellos, mostrando su gratitud hacia Él.
Ser agradecido conlleva dos presupuestos: primero, que he experimentado como ser humano algún tipo de bendición que ha cambiado mi vida para mejor, y segundo, que soy consciente de que no lo merezco en absoluto y que sólo lo tengo por la bondad de corazón de otra persona.
No sabemos si volvió para dar las gracias al líder del grupo o si era completamente alguien que estaba más presionado por la costumbre de esconderse detrás del grupo.Sí sabemos que tuvo el valor de romper algunas relaciones con los otros nueve.Tal vez escuchó que era un tonto para volver.¿Qué nos dice esto?
Ni la enfermedad, ni la salud, ni ninguna de nuestras condiciones, pueden conectarnos con Jesús en absoluto si no hay gratitud en nosotros por todo.La actitud de ser agradecido con Dios, a veces puede ser incluso exótica en el entorno en el que vivimos, puede sacarnos, sacarnos de algún "autobús" Los nueve "amigos" de nuestra miseria en la vida, seguirán su camino. Pero nosotros, debemos tener siempre la energía de estar agradecidos a Jesús, ¡porque no merecemos nada en absoluto!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz