«Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome.
Oj ciśnie nas Jezus przez ostatnie dni z tą obłudą! Ale, to kluczowe, aby nic z niej w nas jednak nie było, jeśli nie mamy się boleśnie rozminąć ze sobą, z Bogiem, z drugim człowiekiem, z życiem doczesnym i wiecznym.Nie ma nikogo, do kogo ona chociaż raz w życiu by nie zapukała! Łazi od domu do domu... Kiedyś O.Raniero Cantalamesa, głosząc rekolekcje w Adwencie dla pracowników Kurii rzymskiej mówił tak:
"Obłuda to robienie z życia teatru, w którym recytuje się coś dla publiczności; to zakładanie maski, to zaprzestanie bycia osobą, a stawanie się jakimś aktorem.
A między osobą, a aktorem jest wielka różnica. Ktoś, kto prowadzi udawane życie korumpuje człowieczeństwo. Osoba ma oblicze, aktor zakłada maskę. Osoba jest całkowicie przejrzysta, aktor cały jest ubrany, ucharakteryzowany. Osoba to autentyczność, a jej przeciwieństwo to ktoś sztuczny i fikcyjny. Osoba przestrzega zasad, aktor recytuje scenariusz".
I dalej, o.Raniero spowiadał na pytanie, jak się obronić przed obłudą?
Mówił o czystości intencji:
"Jeżeli bowiem obłuda wyraża się także poprzez ukazywanie dobra, którego się nie czyni, to aby się temu przeciwstawić trzeba czasami ukryć dobro, które się czyni."
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Cuidado con la levadura, es decir, con la hipocresía de los fariseos. Porque no hay nada oculto que no salga a la luz, ni nada secreto que no se sepa.
¡Oh, estamos presionados por Jesús en estos últimos días con esta hipocresía! Pero es crucial que no esté en nosotros si no queremos estar dolorosamente fuera de contacto con nosotros mismos, con Dios, con los demás, con la vida y la eternidad... ¡No hay nadie que no haya sido tocado por la hipocresía al menos una vez en su vida! Va de casa en casa y llama a todas las puertas.
Una vez el Padre Raniero Cantalamesa, predicando un retiro de Adviento para los empleados de la Curia Romana, lo dijo así:"La hipocresía es hacer de la vida un teatro en el que se recita algo para el público; es ponerse una máscara, es dejar de ser una persona para convertirse en una especie de actor.
Y hay una gran diferencia entre una persona y un actor. Alguien que vive una vida fingida está corrompiendo a la humanidad. Un ser humano tiene un rostro, un actor se pone una máscara. Una persona es completamente transparente, un actor está todo disfrazado, caracterizado. Una persona es la autenticidad; su contrario es alguien artificial y ficticio. La persona sigue las reglas, el actor recita el guión".
Y más tarde el P. Raniero habló sobre cómo protegerse de la hipocresía.
Habló de la pureza de intención:
"Porque si la hipocresía también se expresa mostrando el bien que uno no hace, para oponerse a ella, a veces hay que ocultar el bien que uno hace".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz