"Bracia: Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas."
2 Kor 4, 7-15
Bardzo dobrze mi z tym, że jestem gliniana, a nie z kryształu, diamentów, porcelany, kamienia, miedzi, srebra czy złota.
Dobrze mi z moją kruchością, z tym, że nie we wszystkim można na mnie polegać, że nie wszystko można we mnie wlewać, że wielu taką jakością gardzi.
Dobrze mi z tym!
Dobrze mi z tym, że Skarb nieszlachetnie przechowywany, nigdy nie był mój i nigdy nie będzie.
Lubię to bogactwo w ubóstwe! Lubię to nieposkromione szaleństwo Boga, Który jako Jedyny Najcenniejszego Skarbu nie strzeże w sejfach i nie kupczy.
Jednym słowem lubię co Bóg wymyślił!
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Hermanos: guardamos el tesoro en vasijas de barro, para que de Dios sea este poder abrumador, y no de nosotros".
2 Corintios 4:7-15
Me siento muy cómodo con el hecho de estar hecho de arcilla y no de cristal, diamantes, porcelana, piedra, cobre, plata u oro.
Me siento cómodo con mi fragilidad, con el hecho de que no se puede confiar en mí en todo, que no se puede verter todo en mí, que muchos desprecian esa cualidad.
Me parece bien.
Estoy bien con el hecho de que el Tesoro no noblemente guardado, nunca ha sido mío y nunca lo será.
¡Me gusta esta riqueza en la pobreza! Me gusta esta locura incontenible de Dios, que como Único Tesoro Preciosísimo no lo guarda en cajas fuertes ni lo compra.
En una palabra, ¡me gusta lo que Dios ha inventado!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz