" Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami.Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał."
Jest czas, w którym Bóg pozwala na korzystanie ze Swojej suto zastawionej dobroci wszystkim.Jak napisano, weszli do sali biesiadnej i źli ludzie i dobrzy.Wszystko wymieszane.Chciałoby się rzec, coś jak u nas. Ale kiedyś Jezus poprostu wejdzie i co niektórych, okazuje się, że wyprosi.Człowiek nie stosownie ubrany, jako jedyny w tym opowiadaniu Jezusa, zostaje pozbawiony uczestnictwa w uczcie Boga.Nie da się bowiem wyłącznie korzystać z Bożej dobroci i hojności, mając jednocześnie, lekceważący stosunek do Boga, który w przypadku każdego z nas,czy chcemy ,czy też nie, jest Gospodarzem naszej życiowej uczty! Brak szaty, symbolizuje poprostu wszelki brak, nie nawiązanie żadnej, nawet kulturalnej, grzecznościowej relacji z Osobą Boga.Jest symbolem ignorancji, posuniętej aż do żenującego braku szacunku.Jest symbolem żerowania na okazji, bez zaangażowania serca.
Można całe życie tak pasożytować, na uczcie suto zastawionej przez Boga i nie wykorzystać żadnej okazji do pogłębionej refleksji, do wdzięczności i do prób świadomego wysiłku wchodzenia w rzeczywistość bankietu, którego Gospodarzem jest Miłosierny Jezus.W takiej schizofrenicznej postawie, chcieli obcować z Jezusem starsi ludu i arcykapłani,dlatego, usłyszeli to, co usłyszeli. Ale słyszymy to także dziś i my, a uczta Pańska trwa i cały czas wszyscy z niej korzystamy.
Pytanie, na ile obchodzi nas Gospodarz Życia i w jakim stopniu nasza świadomość, przekłada się na sposób naszej obecności na tej Uczcie.
Tłumaczenie na język hiszpański:
Estos siervos salían a los caminos y traían a todos los que encontraban: los malos y los buenos. El rey entró a ver a los juerguistas y vio a un hombre sin ropa de boda. Le dijo: "Amigo, ¿cómo has entrado aquí sin ponerte el traje de boda?" Pero estaba aturdido".
Hay un momento en el que Dios permite que su abundante bondad sea disfrutada por todos.Como está escrito, tanto la gente mala como la buena entraron en la sala de fiestas.Todos mezclados.Uno quisiera decir, algo así como con nosotros. El hombre que no está vestido adecuadamente es el único en la historia de Jesús que se ve privado de participar en el banquete de Dios, porque es imposible disfrutar de la bondad y la generosidad de Dios y, al mismo tiempo, despreciar a Dios, que, nos guste o no, es el anfitrión del banquete de nuestra vida. La ausencia de túnica simboliza simplemente la ausencia de cualquier tipo de relación, incluso culta y educada, con la Persona de Dios. Es un símbolo de ignorancia, llegando a ser vergonzosamente irrespetuoso. Es un símbolo de aprovechamiento de una oportunidad sin ninguna implicación del corazón.
Es posible pasar toda la vida como un parásito del banquete de Dios y perder cualquier oportunidad de reflexión profunda, de gratitud y de hacer un esfuerzo consciente para entrar en la realidad del banquete ofrecido por Jesús Misericordioso. Pero también lo escuchamos hoy, y la fiesta del Señor continúa y todos la disfrutamos siempre.
La cuestión es hasta qué punto nos preocupamos por la Hostia de la Vida y hasta qué punto nuestra conciencia, se traduce en la forma de estar presentes en esta Fiesta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz