"Ujrzał i uwierzył."
Wcześniej Apostoł Jan mówi o sobie "uczeń, którego Jezus kochał".
Czy to znaczy, że innych kochał mniej?
Nie, ale na pewno kochał go miłością wyjątkową.Nie sądzę, aby przyczynił się do tego wiek Jana, bo był najmłodszym w gronie. Raczej jego usposobienie i duchowa ,dziecięca relacja tak do Jezusa, jak i Jego Matki. Jan był bystry duchowo.W lot rozumiał co Jezus mówi. A jeśli nie wszystko rozumiał, przyjmował ufnie i rozważał w sercu. Sposób pisania Jana, zdradza jego kontemplacyjną naturę i bogatą wrażliwość. Jan w krótkim czasie u boku Jezusa utemperował i uszlachetnił swój impulsywny charakter.Odtąd łagodność Jezusa będzie jego autorytetem.
Dlatego wszystko to pozwoliło mu zająć,taka ,a nie inną postawę,wobec wydarzenia w grobie.Jan jako jedyny z Apostołów trwał pod Krzyżem Jezusa.Widział Jego mękę, widział śmierć,widział Maryję w tych okolicznościach i otrzymał najpiękniejszy testament dla każdego z nas.Więc Jego serce jest pełne także osobistych refleksji.Jan łączy puzzle słów Jezusa z puzzlami wydarzeń i faktami.
Ujrzał i uwierzył. W swoim uwierzeniu Jezusowi, Jan wydaje się być trochę osamotniony we wspólnocie Apostołów i to chyba jakoś od początku do końca. Nie próbował z tym zaistnieć.Raczej nauczył się być wycofany.Jan nie tylko spoczywał na Sercu Jezusa, on komunikował z Jezusem na poziomie serca cały czas.
Tłumaczenie na język hiszpański:
Vio y creyó.
Antes, el apóstol Juan se describe a sí mismo como "el discípulo a quien Jesús amaba".
¿Significa esto que amaba menos a los demás?
No, pero ciertamente lo amaba con un amor especial. No creo que la edad de Juan contribuyera a ello, ya que era el más joven del grupo, sino más bien su disposición espiritual e infantil y su relación tanto con Jesús como con su madre. Juan era espiritualmente astuto; entendía lo que Jesús decía muy claramente. Y si no lo entendía todo, lo aceptaba con confianza y lo meditaba en su corazón. La forma de escribir de John delata su naturaleza contemplativa y su rica sensibilidad. En el poco tiempo que pasó al lado de Jesús, Juan suavizó y refinó su carácter impulsivo; en adelante, la mansedumbre de Jesús iba a ser su autoridad.
Juan fue el único de los Apóstoles que estuvo al pie de la cruz de Jesús, que vio su pasión, que vio su muerte, que vio a María en esas circunstancias y que recibió un hermosísimo testamento para cada uno de nosotros, por lo que su corazón también está lleno de reflexiones personales al combinar el rompecabezas de las palabras de Jesús con el rompecabezas de los acontecimientos y los hechos.
Vio y creyó. Parece que en su fe en Jesús, Juan se sintió algo solo en la comunidad de los Apóstoles, y parece que en cierto modo fue así de principio a fin. Juan no sólo descansaba en el Corazón de Jesús, sino que se comunicaba con Jesús a nivel del corazón todo el tiempo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz