" «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić?» Lecz oni milczeli. "
Milczenie samo w sobie, w ogóle nie musi oznaczać nic dobrego, ani nie mieć nawet związku z Bogiem!
Może być zwyczajnym przejawem konformizmu duchowego, przejawem pychy, buntu, nie wiary, a nawet przejawem martwoty duchowej.
Nawet złe duchy bywają nieme i bez większych wysiłków mogą długo w ten sposób cicho siedzieć!
Na zadane pytania Jezusa, które wymagały opowiedzenia się zwyczajnie po stronie prawdy, życia i Jezusa, obecni w synagodze odpowiedzieli milczeniem i bynajmniej, nie było ono święte!
Każdego z nas, określają w życiu zarówno jego własne słowa,jak i jego wybory zachowania milczenia i ciszy.
Przy czym, wierzący wie, że żyje tylko to, co czerpie z Jezusa, a co chce być tylko obok, uschnie, zamieni się w martwą tkankę.
Jeżeli odkrywam w sobie coś z martwych tkanek, być może dzieje się tak dlatego, że nie daję Jezusowi w sobie na coś konkretnej odpowiedzi.
A jeśli mój duch raduje się pełnią życia i szczęścia w Bogu, to i tak mam obowiązek mądrze nasłuchiwać Jezusa, być wrażliwym na natchnienia Jego Świętego Ducha, ponieważ możemy nie robić nic złego, ale jednocześnie zaniedbywać dobro, które moglibyśmy uczynić, gdybyśmy tylko mieli odwagę bycia żyjącymi w Jezusie !
Tłumaczenie na język hiszpański:
"¿Qué está permitido en sábado: hacer algo bueno o algo malo? ¿Para salvar la vida o para matar?" Pero guardaron silencio. "
El silencio, en sí mismo, no significa necesariamente nada bueno, ¡ni siquiera tiene que ver con Dios!
Puede ser una mera manifestación de conformidad espiritual, una manifestación de orgullo, rebelión, incredulidad o incluso una manifestación de muerte espiritual.
Incluso los espíritus malignos son a veces mudos y pueden permanecer tranquilos de este modo durante mucho tiempo sin mucho esfuerzo.
A las preguntas planteadas por Jesús, que exigían una postura simplemente a favor de la verdad, de la vida y de Jesús, los presentes en la sinagoga respondieron con el silencio y de ninguna manera, ¡no era santo!
Cada uno de nosotros, en nuestras vidas, se define tanto por nuestras propias palabras como por nuestras decisiones de permanecer callados y en silencio.
Al mismo tiempo, el creyente sabe que sólo vive lo que se apoya en Jesús, y lo que sólo quiere estar a su lado se marchitará, se convertirá en tejido muerto.
Si descubro algo del tejido muerto dentro de mí, tal vez sea porque no estoy dando a Jesús dentro de mí una respuesta concreta a algo.
Y si mi espíritu se alegra de la plenitud de la vida y de la felicidad en Dios, sigo teniendo el deber de escuchar a Jesús con sabiduría, de ser sensible a las inspiraciones de su Espíritu Santo, ¡porque no podemos hacer nada malo, pero al mismo tiempo descuidar el bien que podríamos hacer si tuviéramos el valor de estar vivos en Jesús!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz