"I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu."
Tak sobie myślę, czy gdyby mieszkańcy Nazaretu, zamiast zatrzymywać się na pytaniach skierowanych wyłącznie do swego pojęcia i do ludzi obok, w pokorze pytaliby Jezusa, czy nie czy potoczyłyby się te wydarzenia zgoła inaczej? Może gdyby mówili: powiedz nam, skąd u Ciebie tyle mądrości, jest nam trudno, bo za bardzo Cię znamy, rosłeś i dojrzewałeś na naszych oczach, jako syn cieśli, nawet nie chodziłeś do naszej szkoły rabinów, powiedz nam co się stało, pomóż nam otworzyć umysły i serca.Czy Jezus widząc pokorę,nie usiadłby i z cierpliwością i wyrozumiałością dla złożoności okoliczności,nie pomógłby mieszkańcom Nazaretu przeczołgać się przez zaszufladkowanie Jego osoby?
Myślę, że z nami może być podobnie, ponieważ bywamy nie całkiem otwarci, nie całkiem do bólu szczerzy z Jezusem, nie ujawniamy pokornie co w nas się czasami przewala przez nasze głowy i serca, Jezus pozwala na nasze kryzysy, aż w końcu pojmiemy, że On nie oczekuje nieskazitelnych przyjaciół, a tylko bardzo szczerych ze sobą i z Nim.
Wiele razy przekonałam się o tym czy sama, czy w doświadczeniu innych, że szczerość ratowała wszystko.A za pobożnie potraktowany Jezus i osobiste wydarzenia życia, wkrótce objawiały mniejszy, lub większy upadek .
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Y no pudo hacer un milagro allí".
Pienso para mis adentros: si la gente de Nazaret, en lugar de detenerse en preguntas dirigidas únicamente a su noción y a la gente de al lado, hubiera preguntado a Jesús con humildad, ¿habrían resultado muy distintos los acontecimientos? Tal vez si nos hubieran dicho: dinos, por qué tienes tanta sabiduría, nos resulta difícil porque te conocemos demasiado bien, creciste y maduraste ante nuestros ojos como hijo de un carpintero, ni siquiera fuiste a nuestra escuela de rabinos, cuéntanos qué pasó, ayúdanos a abrir nuestras mentes y nuestros corazones.Jesús, viendo la humildad, ¿no se habría sentado y, con paciencia y comprensión por la complejidad de las circunstancias, habría ayudado al pueblo de Nazaret a arrastrarse por el encasillamiento de su persona?
Creo que puede ser lo mismo con nosotros, porque a veces no somos del todo abiertos, no del todo honestos con Jesús, no revelamos humildemente lo que pasa por nuestras cabezas y corazones a veces, Jesús permite nuestras crisis hasta que finalmente entendemos que Él no espera amigos impecables, sino sólo muy honestos entre nosotros y con Él.
He descubierto muchas veces ya sea por mí mismo o en la experiencia de los demás, que la sinceridad salvó todo.Y para el devotamente tratado Jesús y los acontecimientos personales de la vida, pronto reveló una caída menor o mayor .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz