"i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże»."
Wszyscy jesteśmy w jakiejś mierze posłani do siebie i do innych.
Pierwsze czytanie, przypomina posłanemu, żeby pocieszenie czerpał przede wszystkim od Samego Boga. Bóg Sam zapewnia o bardzo czułej jakości tego pocieszenia.Ludzkie nie wystarczy.To pewne.
Drugie czytanie, ustawia nas w dobrej postawie wyjściowej do wszystkich naszych działań. Mamy się chlubić wyłącznie z Krzyża Pana Naszego Jezusa Chrystusa.Co to znaczy? Najkrócej, - bo na tym zdaniu można wygłosić serie rekolekcji,- to poprostu poprzez myślenie ,wyrobienie sobie stałego nawyku wdzięczności za bycie zbawionym. Nawyk, który ustawia mnie w habitualnej postawie pokory.Nic nie mogę sam, wszystko otrzymałem ,a jeśli jest we mnie cokolwiek dobrego,to i tak są to owoce bycia zbawionym i bycia nieustannie przyjmowanym w przebaczeniu Boga. Ciężko wtedy grubiańsko, przypisać cokolwiek sobie.
Jeśli posłany idzie w duchu tych dwóch czytań, to mierzenie się po drodze z prawdą, że idę jak owca między wilki, odbywa się może nie tyle spokojniej, bo posłanego spotka dużo przeciwności,nawet bardzo dużo,-nie oszukujmy się, ile raczej ,odbywa się to poprostu dużo skuteczniej.
Tłumaczenie na język hiszpański:
y diles: "El reino de Dios se ha acercado a vosotros".
Todos somos enviados a nosotros mismos y a los demás en alguna medida.
La primera lectura, recuerda al enviado que debe obtener consuelo ante todo de Dios mismo. Dios mismo asegura la calidad muy tierna de este consuelo.Lo humano no es suficiente.Eso es cierto.
La segunda lectura nos sitúa en una buena posición de partida para todas nuestras acciones. Sólo debemos gloriarnos en la Cruz de Nuestro Señor Jesucristo, ¿qué significa esto? En pocas palabras -porque se podrían dar una serie de retiros sobre esta frase- significa simplemente, mediante el pensamiento, desarrollar un hábito constante de gratitud por estar salvado. Un hábito que me pone en una actitud habitual de humildad: no puedo hacer nada por mí mismo, lo he recibido todo, y si hay algo bueno en mí, sigue siendo el fruto de haber sido salvado y recibido constantemente en el perdón de Dios. Así, es difícil atribuirme algo a grosso modo.
Si el enviado sigue el espíritu de estas dos lecturas, entonces la verdad de que ando como una oveja entre lobos no es mucho más fácil de afrontar, porque el enviado se encontrará con mucha adversidad, incluso con mucha adversidad -no nos engañemos-, sino que simplemente es mucho más eficaz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz