"Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. "
Setnik pojęcia nie miał ,że kiedyś będzie Eucharystia, a jego postawa wewnętrzna i słowa, staną się aż częścią Liturgii!!
Miliony, miliardy ust wypowiada teraz podobną frazę, na krótko przed przystąpieniem do Komunii Świętej! I popatrz,że wcale nie mówimy w tym momencie słów Maryi, Józefa, albo któregoś z Apostołów!
Do czego zmierzam? Do uwrażliwienia siebie i Ciebie na codzienność. Sytuacja z setnikiem była codziennością, która otworzyła się po prostu na Jezusa! Nasza codzienność na pewno jest częścią Boskiej i Wiecznej Liturgii, nawet jeśli poza naszym zasięgiem w odczuciach. Liturgiczne znaczenie może mieć Twój uśmiech, sposób podania obiadu,słowa prawdy wyszeptane z szacunkiem wprost z serca płynące.
Nie ma nieważnych myśli, nie ważnych postaw i nie ważnych słów, jeśli żyją pod jednym dachem z Jezusem. A gdzie Go nie ma?Przecież jest wszędzie! Wszystko jest ważne, Kościół żyje trochę, jak Maryja, w swoim życiowym, mozolnym Nazarecie. Stąd wszystko jest ważne co nas określa, co jest przejawem naszej wiary i miłości.
Jeszcze nie wiemy, co się będzie składać na naszą Wieczność,dlatego wrażliwość i szacunek do najskromniejszych przejawów pokory,wiary i miłości jest taki ważny.
My naprawdę uczestniczymy już w Godach Baranka,a Niebiańska Liturgia choć wzniosła kocha proste wyrazy i środki.Wieczność jest piękna, ale jest też prosta, może bardziej niż doczesność.
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Señor, no te preocupes, porque no soy digno de que entres bajo mi techo. Y por eso yo mismo no me he considerado digno de venir a Ti. Pero di la palabra, y mi siervo se recuperará. "
El centurión no tenía ni idea de que un día habría una Eucaristía, y que su actitud interior y sus palabras pasarían a formar parte de la Liturgia.
Millones, miles de millones de bocas pronuncian ahora una frase similar, poco antes de participar en la Sagrada Comunión. ¡Y mira que no estamos diciendo en absoluto las palabras de María, José o cualquiera de los Apóstoles en ese momento!
¿Qué es lo que pretendo? Para sensibilizarse y sensibilizar a la vida cotidiana. ¡La situación con el centurión era una realidad cotidiana que simplemente se abrió a Jesús! Nuestra vida cotidiana es ciertamente parte de la Liturgia Divina y Eterna, aunque esté fuera de nuestro alcance en cuanto a la sensación. Tu sonrisa, el modo en que sirves la comida, las palabras de verdad susurradas respetuosamente desde tu corazón, pueden tener un significado litúrgico.
No hay pensamientos sin importancia, no hay actitudes sin importancia y no hay palabras sin importancia si viven bajo un mismo techo con Jesús. ¿Y dónde no está? ¡Al fin y al cabo, está en todas partes! Todo es importante, la Iglesia vive un poco, como María, en su Nazaret arduo de toda la vida. De ahí que sea importante todo aquello que nos define, que es una manifestación de nuestra fe y nuestro amor.
Todavía no sabemos en qué consistirá nuestra Eternidad, por eso es tan importante la sensibilidad y el respeto a las manifestaciones más humildes de humildad, fe y amor.
En efecto, ya estamos participando en el Solsticio de Verano del Cordero,y la Liturgia Celestial, aunque sublime, ama las expresiones y los medios sencillos.La eternidad es bella, pero también es sencilla, quizá más que la temporalidad.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz