"Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”".
Doświadczenie Św.Jana Chrzciciela, to doświadczenie, które staje się udziałem każdej duszy, zwłaszcza na pewno po śmierci.
Są takie świadectwa ludzi, którzy przeżyli śmierć kliniczną, doświadczyli jakoś spotkania z Jezusem po drugiej stronie, a następnie wrócili, aby z jednej strony dopełnić swojej miary, a z drugiej, dać nam bezcenne świadectwo, jakim jest Jezus.
Wszystkie te świadectwa, można sprowadzić pod jeden wspólny mianownik owych doświadczeń.
Jezus za każdym razem, był o wiele większą Miłością i Łagodnością, niż się spodziewali, niż myśleli, że zasługują!
Wszyscy wiedzieli, że nie zasługują na tak Wielką Miłość, a jednak zawstydzająca siła tej Łagodności, jakby raniła ich dusze! To powodowało trwałą przemianę.
I to jest ta Rzeczywistość zdefiniowana przez Jana: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata! Moje grzechy!
Każdy, prędzej czy później staje dokładnie oko w oko, wobec tego Janowego doświadczenia.
Wobec mojej podłości, małości, nie dorastania, wobec mojej nie miłości, Jezus staje, nie jako mój Oskarżyciel, Sędzia, Kat, ale jako Baranek, czyli jako kwintesencja Osobowej Łagodności, nic nie tracąc przy tym ze Swej godności Boga! I choć mógłby się ze mną obejść szorstko, obchodzi się ze mną łagodnie!
On patrząc na mnie, tłumaczy mi mnie samego, dając szansę wpuszczenia we mnie przemieniającej mocy Światła, które w Człowieczeństwie Jezusa mogło rozbłysnąć całą pełnią na Krzyżu i potem w Zmartwychwstaniu!
Dopóki, nie doznałeś wstrząsu, wywołanego Jego Dobrocią, nie ma w Tobie Jego Światła!
Dodatkowo, kapłan, na krótko przed rozdawaniem Komunii Świętej,wznosząc ponad swoją głowę, ponad swoje ludzkie pojęcie Ukrytego, Żywego Jezusa w Hostii, wypowiada właśnie te jakże kluczowe dla naszej wiary słowa zranionego Miłością Św.Jana Chrzciciela:
"Oto Baranek Boży który gładzi grzechy świata!"
Czy to przypadek? Nie oczywiście, tylko głęboka mądrość Ducha Świętego w Kościele, który zachowując te wiarę, nie przestaje ukazywać naszym oczom, sercom i duszom Niepojętą Łagodność Boga!
Życzę każdemu, bycia zranionym Tą Łagodnością Bożego Baranka!
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Juan vio a Jesús que venía hacia él y dijo: He aquí el Cordero de Dios que quita el pecado del mundo. Este es Aquel de quien dije: 'Después de mí vendrá el Esposo que me ha superado en dignidad, porque era antes que yo'".
La experiencia de San Juan Bautista, es una experiencia que se convierte en la experiencia de cada alma, especialmente ciertamente después de la muerte.
Hay testimonios de personas que sobrevivieron a la muerte clínica, experimentaron de algún modo un encuentro con Jesús al otro lado, y luego volvieron para completar su medida, por un lado, y por otro, para darnos el impagable testimonio que es Jesús.
Todos estos testimonios, se pueden reunir bajo un denominador común de estas experiencias.
Jesús, cada vez, fue mucho más Amor y Mansedumbre de lo que esperaban, ¡de lo que creían merecer!
Todos ellos sabían que no merecían un Amor tan Grande, y sin embargo, ¡el poder vergonzoso de esta Gentileza parecía herir sus almas! Estaba provocando una transformación permanente.
Y ésta es esa Realidad definida por Juan: ¡He aquí el Cordero de Dios que quita los pecados del mundo! ¡Mis pecados!
Todo el mundo, tarde o temprano, se enfrenta cara a cara con esta experiencia similar a la de Juan.
Ante mi mezquindad, mi pequeñez, mi no crecer, ante mi no amar, Jesús se levanta, no como mi Acusador, Juez, Verdugo, sino como el Cordero, es decir, como la quintaesencia de la Mansedumbre Personal, sin perder nada de Su dignidad de Dios. Y aunque podría tratarme con rudeza, ¡me trata con dulzura!
Él, mirándome, me interpreta, dándome la oportunidad de dejar entrar en mí la fuerza transformadora de la Luz que, en la Humanidad de Jesús, pudo resplandecer en toda su plenitud en la Cruz y luego en la Resurrección.
Hasta que no hayas experimentado la conmoción causada por Su Bondad, no habrá Su Luz en ti.
Además, el sacerdote, poco antes de distribuir la Sagrada Comunión, elevando sobre su cabeza, por encima de su concepción humana a Jesús Oculto y Vivo en la Hostia, pronuncia precisamente estas palabras del Amor herido de San Juan Bautista, tan cruciales para nuestra fe:
"He aquí el Cordero de Dios que quita los pecados del mundo".
¿Es una coincidencia? No, por supuesto, sólo la profunda sabiduría del Espíritu Santo en la Iglesia, que, mientras preserva esta fe, no cesa de mostrar a nuestros ojos, corazones y almas la Inconcebible Mansedumbre de Dios.
Deseo que todos sean heridos por esta mansedumbre del Cordero de Dios.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz