"Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem»."
To o co chodzi z tym wyrzeczeniem się wszystkiego?
Czy to jest wciąż aktualne?
Chodzi o wolność wewnętrzną serca, która zawsze była,jest i pozostanie aktualna, dopóki ostatnie pokolenie będzie chodzić po tej ziemi.
Czy ona jest potrzebna Bogu, czy bardziej człowiekowi?
Bogu o tyle, by mógł być doświadczany w relacji z nami bez przeszkód,a człowiekowi, by w ogóle był dyspozycyjny za Jezusem iść w życiu i być uzdolnionym do komunikowania się z Nim.
Brak wolności w czymkolwiek, zaczyna nas naprawdę mocno krępować. Mamy zatkane ucho, stępiały wzrok i ociężałą wolę.Ucho przytkane na słowo Jezusa, wzrok stępiały na potrzeby braci i wolę ciężką, jak pod gruzami, aby chcieć coś zmienić.
Brak wolności uruchamia w nas silną obronę, przyłącza się lek, aby dodatkowo stać na straży wszystkiego, co kurczowo trzymamy za bardzo.
Wolność musi dotyczyć nas całych.Nikt nie jest naszą własnością i my też niczyją!
Dotyczy to wszystkich rodzajów relacji międzyludzkich i społecznych. Na ogół jakość naszej wolności, weryfikują dopuszczane straty.Te mniejsze, czasami chwilowe, czasowe i te bezpowrotne.Można umierać, będąc absolutnie zniewolonym i żyć, będąc absolutnie wolnym.
Sercu, które się już nie uczepia jak rzep niczego, Bóg może dawać coraz więcej.I w sumie oto najbardziej Bogu chodzi.Jeśli chce Ci dać, a ty masz nieustannie zajęte ręce, trzymaniem czegokolwiek, to jak ma Cię obdarować?
Przesłaniem Dobrej Nowiny nie jest twardy Bóg, który stawia twarde wymagania. Ale Mądra Miłość, która by móc nas nieustannie obdarowywać, potrzebuje naszych swobodnych, pustych dłoni!
Tłumaczenie na język hiszpański:
"Así que ninguno de vosotros, si no renuncia a todo lo que tiene, puede ser mi discípulo".
Entonces, ¿qué sentido tiene renunciar a todo?
¿Sigue en pie?
Se trata de la libertad interior del corazón, que siempre ha sido, es y seguirá siendo relevante mientras la última generación camine por esta tierra.
¿Es necesario para Dios o más para el hombre?
A Dios en cuanto a poder experimentar una relación sin obstáculos con nosotros, y al hombre en cuanto a estar disponible para seguir a Jesús en la vida y poder comunicarse con Dios.
La falta de libertad en cualquier cosa realmente empieza a estorbarnos.Tenemos un oído tapado, una vista embotada y una voluntad perezosa.Un oído tapado a la palabra de Jesús, una vista embotada a las necesidades de los hermanos y una voluntad tan pesada como bajo los escombros para querer cambiar algo.
La falta de libertad desencadena en nosotros una fuerte defensa, una droga se une para proteger aún más todo aquello a lo que nos aferramos demasiado.
La libertad debe ser para todos nosotros. ¡Nadie es dueño de nosotros y nosotros no somos dueños de nadie!
Esto se aplica a todo tipo de relaciones humanas y sociales. En general, la calidad de nuestra libertad, se verifica por las pérdidas que permitimos.Estas son menores, a veces temporales, temporales y aquellas irreversibles.Se puede morir siendo absolutamente esclavizado y vivir siendo absolutamente libre.
A un corazón que ya no se aferra como un nabo a nada, Dios puede darle más y más, y esto es lo que Dios quiere sobre todo: si quiere darte y tú estás constantemente ocupado en aferrarte a algo, ¿cómo puede darte?
El mensaje de la Buena Noticia no es el de un Dios duro que exige mucho, sino el de un Amor Sabio que, para poder darse continuamente a nosotros, necesita nuestras manos libres y vacías.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz